هشدار کسینجر درباره تسلط چین بر جهان

به گزارش نگاه نو، کسینجر در بخشی از این مصاحبه ابتدا به سوالات این رسانه انگلیسی درباره جنگ اوکراین و روسیه پاسخ داد و نظرش را درباره ولودیمیر زلنسکی و ولادیمیر پوتین روسای جمهور این دو کشور بیان کرد.

وزیر خارجه اسبق آمریکا که خودش هم یهودی است، به یهودی بودن رئیس‌جمهور اوکراین اشاره کرد و گفت: «هیچ تردیدی نیست که زلنسکی یک ماموریت تاریخی انجام داده است.  او از پیشینه‌ای می‌آید که هرگز در هیچ دوره ای از تاریخ در رهبری اوکراین ظاهر نشد».

هنری کسینجر ادامه داد: «او (زلنسکی) به دلیل ناامیدی از سیاست داخلی (در اوکراین)، یک رئیس‌جمهور تصادفی بود و سپس با تلاش روسیه برای بازگرداندن اوکراین به موقعیت کاملا وابسته و تابع روبرو شد. البته او کشور و افکار جهانی خود را به شیوه‌ای تاریخی پشت سر خودش جمع کرده و این دستاورد بزرگ اوست…اما آیا او می‌تواند در برقراری صلح به ویژه صلحی که متضمن فداکاری محدود است، هم می‌تواند (اتحاد کشورش و افکار جهانی را پشت سرش) حفظ کند؟»

خبرنگار «تایمز» از هنری کسینجر درباره ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه سوال کرد و نظرش را درباره پوتین جویا شد. بنا بر گزارش تایمز، کسینجر با پوتین چندین بار دیدار داشت. آنها اولین بار در دهه ۱۹۹۰ زمانی که پوتین قائم مقام شهردار سن پترزبورگ بود، دیدار کردند.

وزیر خارجه اسبق آمریکا درباره پوتین به تایمز گفت: «من فکر می‌کردم که او یک تحلیلگر متفکر بر اساس این دیدگاه از روسیه به‌عنوان یک نوع موجود عرفانی است که با نوعی تلاش معنوی خود را در ۱۱ منطقه زمانی کنار هم نگه داشته است و در این دیدگاه، اوکراین نقش ویژه‌ای ایفا کرده است. سوئدی‌ها، فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها از طریق آن سرزمین [زمانی که به روسیه حمله کردند] وارد شدند و شکست خوردند چرا که (روسیه) آنها را خسته کرده بود. این دیدگاه او [پوتین] است».

به گفته کسینجر، این ایده ولادیمیر پوتین با مقاطعی از تاریخ اوکراین منافات ندارد و تاریخ این کشور اوکراین را از امپراطوری روسیه متمایز می‌کند. وزیر خارجه اسبق آمریکا ادعا کرد که مشکل ولادیمیر پوتین این است که او «رئیس یک کشور رو به زوال است…و او در این بحران، حس تمیز قائل شدن بین امور مهم و غیر مهم  را از دست داده است. هیچ عذر و بهانه‌ای برای کاری که او انجام داده وجود ندارد».

بنا بر گزارش تایمز، کسینجر در این مصاحبه، گزارشگر این رسانه انگلیسی یادداشت سال ۲۰۱۴ در زمان الحاق کریمه به روسیه را یادآوری کرد که در آن وزیر خارجه اسبق امریکا با ایده پیوستن اوکراین به ناتو مخالفت کرد و در عوض وضعیت بی طرفی مانند وضعیت فنلاند را پیشنهاد داد. وی البته هشدار داد که گفت‌و‌گو درباره عضویت در ناتو خطر جنگ را به دنبال خواهد داشت.

خبرنگار تایمز با اشاره به درخواست فنلاند و سوئد برای عضویت در ناتو از کسینجر سوال کرد: «آیا این گسترش ناتو، بیش از اندازه بزرگ است؟»

کسینجر جواب داد: «ناتو اتحاد مناسبی برای رویارویی با روسیه متجاوز بود، زمانی که این کشور تهدید اصلی برای صلح جهانی بود. بنابراین حفظ آن مهم است اما مهم است که بدانیم مسائل بزرگ در روابط خاورمیانه و آسیا با اروپا و آمریکا رخ خواهد داد و ناتو در رابطه با آن مسائل بزرگ، نهادی است که اعضای آن لزوما دیدگاه‌های سازگاری ندارند. آنها در مورد اوکراین دور هم جمع شدند (متحد شدند) زیرا یادآور تهدیدات (قدیمی شوروی) بود و آنها خیلی خوب عمل کردند و من از کاری که انجام دادند حمایت می‌کنم».

وی افزود: « اکنون مساله این خواهد بود که چگونه به آن جنگ پایان دهیم. در نهایت، باید جایگاهی برای اوکراین و جایگاهی برای روسیه پیدا کرد اگر که نمی‌خواهیم روسیه به پایگاه چین در اروپا تبدیل شود.

این سیاستمدار کهنه‌کار و ۹۹ ساله آمریکایی سپس به مواضع متضاد و تنش‌های واشنگتن با پکن اشاره کرد و این دو کشور را رقیب اصلی یکدیگر برای تسلط بر جهان توصیف کرد.

هنری کسینجر گفت: « ایالات متحده و چین دو کشور با ظرفیت تسلط بر جهان، به عنوان رقبای نهایی در مقابل یکدیگر قرار دارند. آنها توسط نظام‌های داخلی ناسازگار (با یکیدگر) اداره می‌شوند و این زمانی اتفاق می‌افتد که فناوری به این معنی است که بروز یک جنگ تمدن را به عقب می‌اندازد اگر آن تمدن را نابود نکند».

خبرنگار «تایمز» از این چهره شناخته شده آمریکایی پرسید: آیا جنگ سرد دوم (ببین آمریکا و چین) این پتانسیل را دارد که از جنگ سرد اول (جنگ سرد آمریکا و شوروی) خطرناک تر باشد؟

بنا بر گزارش این رسانه، کسینجر در پاسخ به این سوال تصریح کرد که بله می‌تواند خطرناک تر باشد چرا که هر دو ابرقدرت اکنون منابع اقتصادی قابل توجهی دارند (که هرگز در جنگ سرد اول وجود نداشت) و فناوری‌های تخریب با ظهور هوش مصنوعی وحشتناک‌تر شده‌اند.

وی ادامه داد: «انتظار برای غربی شدن چین، دیگر یک راهبرد قابل قبول نیست. من معتقد نیستم که (مساله) سلطه بر جهان یک مفهوم چینی است (اینکه چین بتواند بر جهان مسلط شود) اما ممکن است اتفاق بیفتد که آنها تا این حد قدرتمند شوند و این به نفع ما نیست».

کسینجر افزود: «دو ابرقدرت ( آمریکا و چین) یک حداقل تعهد مشترک را برای جلوگیری از وقوع (برخورد و درگیری فاجعه‌بار با یکدیگر) دارند».