سیاست اسرائیل: پیام رسان را بکش و به سوگواران حمله کن

به گزارش نگاه نو، منظور نیویورک تایمز از روزنامه نگار فلسطینی، شیرین ابو عاقله روزنامه نگار ۵۱ ساله فلسطینی بود که روز چهار شنبه گذشته در کرانه باختری اشغالی، با شلیک گلوله نظامیان اسرائیلی که به سر وی اصابت کرد، به شهادت رسید.

همانگونه که نیویورک تایمز نیز در گزارش خود یادآوری کرده است، نیروهای اسرائیلی به شرکت کنندگان در مراسم خاکسپاری ابوعاقله حمله کرده و با یورش به کسانی که تابوت وی را حمل می کردند، چیزی نمانده بود که تابوت از دوش کسانی که آنرا حمل می کردند به زمین بیافتد. بازگو کردن این رویداد از سوی نیویورک تایمز جای شگفتی دارد، چون در روزی که ابوعاقله به قتل رسید، این رونامه در بازتاب خبر این رویداد نوشت  مرگ در ۵۱ سالگی.

۴- البته نیویورک تایمز در بی اهمیت جلوه دادن خبر کشته شدن فلسطینی ها به دست نیروهای اسرائیلی سابقه ای طولانی دارد. در سال ۲۰۱۴ این روزنامه خبر کشته شدن چهار کودک فلسطینی را که در نوار عزه سرگرم بازی فوتبال بودند و در حمله نظامیان اسرائیلی قتل عام شدند، با این عنوان متتشر کرد: پسرها در ساحل غزه و در میان ناارامی های خاورمیانه غرق شدند.

شیرین ابوعاقله، عمر حرفه ای خود را با بازگو کردن حقایق برای قدرتمندان اسرائیلی صرف کرد و اکنون قدرتمندان اسرائیلی با شلیک گلوله به سر وی و حمله به سوگوارانش، به او پاسخ دادند.

دادن چنین پاسخی به ابوعاقله در واقع شیوه و راهکار همیشگی اسرائیل بوده است که حاضر نیست اجازه دهد تا ملت فلسطین در صلح زندگی کنند و در آرامش بمیرند و به خاک سپرده شود.

البته زمامداران اسرائیل فقط به فلسطینی های زنده و مراسم خاکسپاری آنها بسنده نمی کنند و حتی حاضر نیستند برگورستان های فلسطینی ها نیر آرامش حکفرما باشد و برای نابود کردن استخوان اموات فلسطینی ها نیز، گورستان های فلسطینی را بمباران می کنند که نمونه آن بمباران یکی از گورستان ها، در نوار غزه است.

حمله به مراسم خاکسپاری فلسطینی ها به هیچ وجه نباید رویدادی شگفت آور تلقی شود چون نیروهای اسرائیلی همواره به آمبولانس ها ، بیمارستان ها ، امدادگران، مدارس، ساختمان های سازمان ملل متحد، مجتمع های مسکونی ، حیوانات، درختان، نوزادان و در مجموع هر آنچه که نام و نشانی از فلسطینی ها دارد، با درندخویی حمله می کنند.

به هرحال آمریکا و اسرائیل، سر و ته یک کرباسند. اقدامات اهریمنی و ظالمانه اسرائیل، بیشتر ماهیت چغرافیایی دارد. بر حسب تصادف روز ۱۵ ماه مه، یعنی دو روز پس از به خاک سپاری شیرین ابوعاقله، هفتاد و چهارمین سالگر روز موسوم به نکبت است، روزی که فلسطینی ها بابت تشیکل کشور یهود در سال ۱۹۴۸ در سرزمین فلسطین، سوگواری می کنند.

در چنین روز شومی، اسرائیلی ها ۵۰۰ روستای فلسطینی را ویران و ۱۰ هزار فلسطینی را قتل عام و دست کم ۷۵۰ هزار فلسطینی را آواره کردند، فاجعه ای که از آن روز تا کنون هر روز، به نوعی تکرار می شود.

نکته ای که اسرائیلی ها با همه تلخکامی باید بدانند این است، که هویت فلسطینی ها را نمی توان با لوله تفنگ و گلوله نابو کرد.