در گزارشی اختصاصی مطرح شد؛
آخرین آغوش؛ صحنه های پرتکرار این روزهای غزه
شرایط انسانی غزه فاجعه بار است، نظام سلامت و درمان فروپاشیده و روزانه ۴۰۰ کودک جان خود را از دست می دهند، یافتن پیکر عزیزان و آخرین آغوش.. اینها سهم این روزهای ساکنان غزه از زندگی است.
به گزارش نگاه نو، خبرنگاری که در حین تهیه گزارش با جسد بی جان همسر و فرزندانش مواجه می شود.. پزشکی که در محل کار خود با پیکر اعضای خانواده اش روبرو می شود.. کودکانی که هراسان و لرزان در میان شهدای تکه تکه شده به دنبال شناسایی خواهران و برادران خود هستند.. یافتن عزیزان و آخرین آغوش.. اینها سهم این روزهای ساکنان غزه از زندگی است.
لحظه های اضطراب، ترس و گریه کودکان غزه، بی پناهی و از دست دادن پدر و مادر و کانون گرم خانواده، اینها چیزهایی است که تصور آن و بودن در چنین فضایی حتی برای چند لحظه خواب را از چشمان انسانهای با وجدان آگاه و بیدار می رباید.
حدود ۳ هفته از جنگ غزه می گذرد، هر روز به طور میانگین ۴۰۰ کودک جان خود را از دست می دهند، نظام سلامت و درمان به دلیل فقدان سوخت و دارو کاملا فروپاشیده است. آب آشامیدنی و غذای کافی رو به اتمام است. نوشتن در این باره از راه دور هم مو را بر تن آدمی سیخ می کند چه برسد به بودن در چنین شرایط غیر انسانی و هولناک.
اما آنچه بیش از این دردآور است واکنش مقامات کشورهای غربی در حمایت همه جانبه از رژیم صهیونیستی و نیز نوع نگاه آدم هایی است (حتی در داخل ایران) که یا از سر بغض و کینه و یا ناآگاهی جنبش حماس را عامل جنایات اسرائیل و نسل کشی در غزه می دانند.
واکنش هایی که از سر ناآگاهی در قبال تحولات فلسطین در طول چند دهه گذشته است قابل تحمل است اما کسانی که آگاهانه چشم های خود را به روی این حجم از جنایات رژیم صهیونیستی می بندند، دل انسان را به درد می آورد.
درخصوص استانداردهای دوگانه کشورهای غربی درباره حقوق بشر در گذشته زیاد شنیده ایم اما جنگ کنونی غزه گویی بیش از هر زمان دیگری رسوا کننده غرب است، کشورهایی که همواره اعلام کرده اند حقوق بشر برای آنها خط قرمز است اما اکنون نه تنها سکوت نکرده اند بلکه حتی نقض تمامی قوانین جنگی را حق اسرائیل می دانند.
ممانعت از برپایی راهپیمایی حمایت از فلسطین در فرانسه که خود را شهره آزادی بیان معرفی کرده است، گوی سبقت ربودن رهبران غربی در سفر به تل آویو برای حمایت روحی، روانی، نظامی و مادی از مقامات رژیم صهیونیستی همگی دوگانه بودن مفاهیم حقوق بشر را عیان کرده است. در کشوری که توهین به مقدسات، آزادی بیان تلقی می شود اما تظاهرات علیه رژیم صهیونیستی ممنوع است.
مقاومت برای رهایی از زندان ۱۸ ساله غزه، خشونت و ترور قلمداد می شود اما استفاده از سلاح های فسفری، قطع آب و سوخت، بمباران بیمارستان و منازل مسکونی و زیرساخت های غیر نظامی جایز و دفاع از خود به شمار می رود.
جهانی که کشتن کودکان توجیه می شود، جایی برای زندگی نیست، جهانی که حقوق بشر در آن بستگی به له یا علیه غرب بودن دارد قطعا جهنمی بیش نیست. کسانی که در این شرایط بی تفاوت به کشتار زنان و کودکان هستند و یا با این جملات که حماس آغاز کننده جنگ بوده است و یا اسراییل را قربانی و یا محق نشان می دهند قطعا از دایره انسانیت خارج هستند.
نظر شما
- توضیحات ناظم دباغ درباره سفر نیچروان بارزانی به تهران
- ایران تنها دولت مستقل در منطقه است که به آمریکا نه میگوید+فیلم
- پیام ویدئـــــــــــــــــــویی محقق و استاد دانشگاه سوریه درباره اعتراضات دانشگاهی در آمریکا
- آمریکا فاکتور هزینههای اسرائیل را میپردازد/ خیزش دانشجویان آمریکا جهانی خواهد شد
- انقلاب دانشجویی در آمریکا و غرب/ تصاویر
- توضیحات ناظم دباغ درباره سفر نیچروان بارزانی به تهران
- ناتو برای درگیری با روسیه آماده میشود
- خانوادههای اسرای صهیونیست خواهان استعفای نتانیاهو یا پذیرش آتشبس شدند
- آلمان سامانه پدافند هوایی اوکراین را تقویت میکند
- توقف جنگ در دستور کار سازمان همکاری قرار دارد
- اتهامات دخالت در امور انتخاباتی کانادا را بیاساس خواند
- جنگ غزه چهره واقعی و فریبکار غرب و آمریکا را نشان داد
- طی روزهای آینده شاهد اولین عملیات در دریای مدیترانه خواهیم بود
- ترکیه به دنبال اعمال فشارهای فوری بر اسرائیل است
- تهدید دیوان بینالمللی کیفری غیرقابل قبول است
- درخواست نمایندگان آمریکایی درباره فروش تسلیحات به رژیم صهیونیستی
- وزرای خارجه ایران و مصر در گامبیا گفتگو کردند
- تشکیل کمیتههای مشترک ایران و عراق برای مقابله با اخبار جعلی