واکاوی شورش یک روزه واگنر/ نقش سازمان های اطلاعاتی غرب و اسرائیل

به گزارش نگاه نو، جدای از اینکه کودتا تعاریف و مشخصاتی دارد که در اتفاق اخیر روسیه هیچ یک از آن ها دیده نمی شود بلکه این رخداد شورش یک بخش از ارتش این کشور است که در یک شهر کوچک حدود ۵۰ هزار نفری شروع شده است که ۱۱۰۰ کیلومتر با پایتخت (مسکو) فاصله دارد. هر چند شورش هایی از این دست می تواند فراگیر شده و نهایتا به اشغال پایتخت و تغییر دولت ها و حکومت ها بیانجامد اما به هر حال آنچه که رخ داد، کودتا نبود.

دولت های غربی برخلاف رسانه ها تلاش دارند از مواضعی که ممکن است در آینده روابط با روسیه اثر منفی بگذارد، پرهیز کنند. اما کارشناسان بر این باورند دست سازمان های جاسوسی و اطلاعاتی غرب و رژیم صهیونیستی در این ماجرا وجود دارد.

یک خبرنگار اسرائیلی طی توئیتی در این باره نوشت: “حداقل سه مقام ارشد اروپایی و آمریکایی که در ماه‌های اخیر با آنها صحبت کردم، به من گفتند که چگونه در سفر خود به بیت‌المقدس در بازگشت خود یادآوری کردند که فردای جنگ اوکراین، غرب “بی‌طرفی” و شکست اسرائیل در مقابله با پوتین را فراموش نخواهد کرد. تصاویری که از روستوف می آید نشان از نزدیک شدن به این روز دارد.”

همچنین برافراشته شدن پرچم ارتش خصوصی روسیه (واگنر) در تل آویو از مدت ها قبل احتمال همکاری موساد در این اتفاق را افزایش می دهد. “گروه شبه‌نظامی واگنر در حالی خیانت به ارتش روسیه را آشکار کرد که از مدت‌ها پیش مورد توجه مخالفان کرملین بود و پرچم آن در قلب تل‌آویو برافراشته شده بود.

منابع عبری اعلام کردند روز قبل از کودتا و در شب انفجار تل آویو، سفیر اوکراین در اسرائیل با سفیر آمریکا در اسرائیل دیدار داشته است.” خبرگزاری روسیه هم در این ارتباط نوشت: “کودتای پریگوژین توسط سیا، ام آی ۶ و موساد طراحی و حمایت شده است”.

برخی رسانه ها نیز از مدیریت سرویس های جاسوسی انگلیس یعنی “ام آی ۵ ” و ” ام آی ۶″ در شورش اخیر گروه نظامی واگنر خبر می دهند و تاکید دارند که ” این گونه طرح ها روش قدیمی و منسوخ شده سرویس mi6 برای دریافت فرصت تنفس، بازیابی افکار عمومی و سعی در تغییر نتایج جنگ است که به وضوح حاکی از آشفتگی و پریشان حالی فرماندهان و عدم وجود طرح و برنامه ای در اتاق جنگ غرب است.”

این شورش نمی توانست موفقیت آمیز باشد زیرا تمامیت وجود واگنر به ارتش و دولت روسیه وابسته است و یک نیروی نظامی با ۲۵ هزار نفر در یکی از پهناورترین کشورها و با یک ارتش چند وجهی، نمی تواند کاری از پیش ببرد و در واقع این یک حرکت از پیش شکست خورده است. هر چند ارتش روسیه هم اکنون در جنگ اوکراین درگیر است اما نباید فراموش کرد همین ارتش در شمال افریقا و سوریه نیز همزمان حضور دارد. این درحالی است که ارتش بسیاری از جمهوری های روسیه با توجه به حمایت هایی که از ستاد فرماندهی ارتش روسیه خصوصا در حوزه موشکی، پهپادی و جنگنده ها دریافت می کنند می توانند خیلی سریع پایان شورش را رقم بزنند.

اگر این نگاه را بپذیریم که غرب و اسرائیل در پشت این شورش قرار داشتند باید گفت به هر حال یک حرکت نسبتا موفقی را مدیریت کرده اند زیرا اهداف زیر را در مدیریت آنها می توان در نظر گرفت:

*سرگرم کردن روسیه به جنگ داخلی

* پس گرفتن احتمالی باخموت

* تضعیف روسیه در پیشرفت احتمالی نیروهای واگنر

* تضعیف واگنر در صورت سرکوب آن توسط ارتش روسیه

به هر حال در همه این گزینه‌ها برد با غرب است. هر چند این احتمال را نباید نادیده گرفت که این اقدام یک حرکت طراحی شده توسط سازمان های اطلاعاتی روسیه باشد تا نفوذی های ارتش – اعم از ارتش خصوصی و نیابتی واگنر و ارتش سازمانی روسیه – اقدامی که توسط روسیه در نیروهای واگنر در شمال افریقا و و مشخصا در لیبی صورت گرفت.

در جنگ اوکراین و جبهه باخموت که واگنر مسئولیت یکسره کردن درگیری در این جبهه را داشت، نوعی کندی مشاهده شد که وزارت دفاع و واگنر یکدیگر را متهم به کوتاهی کردند که این خود شاخص مهمی است تا روسیه احتمال نفوذ در گستره ارتش را مورد توجه قرار دهد و با مدیریت این رخداد تلاش دارد تا داستان لیبی را تکرار کند.