انتخاب سخت؛ سیاست‌های اقلیمی یا جنگ‌های تجاری

به گزارش نگاه نو به نقل از تارنمای ال اکونومیستا، تجارت جهانی با دشمن جدیدی به نام مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی رو به رو است و تعهد دولت‌ها به این امر باعث ایجاد سیاست‌های جدیدی شده است که با اتحادهای بین‌المللی و وضعیت فعلی در تضاد است.

ایالات متحده یکی از کشورهایی است که بر این سیستم فشار می‌آورد. هر ساله ده‌ها میلیون محموله کانتینر از محصولات تولید خارج با قیمت بسیار پایین به بنادر آمریکا می‌رسد، اتفاقی که اگر چه برای جیب مصرف‌کنندگان آمریکایی بسیار خوب است، اما به ضرر کره زمین است. وضعیت ناپایداری که دولت جو بایدن رئیس‌جمهوری آمریکا با تسریع در انتقال انرژی و اعمال تعرفه‌های جدید، یارانه‌ها و معافیت‌های مالیاتی، در صدد تغییر آن است. این مسئله همچنین به آمریکا اجازه می‌دهد تا وابستگی خود را به چین کاهش دهد.

اتحادیه اروپا در واکنش، یکی از اقدامات جدید آمریکا با عنوان اعتبارهای مالیاتی برای تجهیزات انرژی پاک ساخت ایالات متحده را قاتل شغل توصیف کرده است. مقام های اروپایی همچنین در حال بررسی امکان ارائه یک پرونده تجاری در برابر سازمان تجارت جهانی هستند. به همین ترتیب، آن‌ها در حال بررسی مجدد قوانین مربوط به کمک‌های دولتی برای تامین مالی صنعت انرژی پاک هستند.

ایالات متحده تنها کشوری نیست که به دلیل سیاست های خود برای مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی، مورد انتقاد قرار گرفته است. اتحادیه اروپا نیز سازوکار نظارتی مرزی با استانداردهای زیست‌محیطی سخت‌گیرانه‌تر طراحی کرده است و برای دستیابی به این هدف، قصد دارد قیمت کربن برای واردات آلاینده مانند آلومینیوم، کود، آهن و فولاد و غیره تعیین کند. چین و ترکیه دو کشوری هستند که نارضایتی خود را از این اقدام ابراز کرده‌اند، زیرا این مسئله در عمل می‌تواند منجر به تبعیض علیه محصولات آن‌ها شود.

آمریکا همچنین در حال بررسی ایجاد یک ائتلاف بین‌المللی برای اعمال تعرفه بر فولاد و آلومینیوم آلاینده است و پیشتر نیز یک پیشنهاد اولیه به اتحادیه اروپا ارسال کرده است. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، اگر این امر محقق شود، می‌تواند جنگ تجاری جدیدی با کانادا، مکزیک، برزیل و کره جنوبی آغاز شود که مسئول نیمی از واردات فولادی هستند که در سال ۲۰۲۲ وارد ایالات متحده شد.

کارشناسان اقلیمی معتقدند این نوع اقدامات، محرکی برای دولت‌ها در جهت راه‌اندازی صنایع انرژی پاک است. این نوع تصمیم‌گیری‌ها واقعا به مبارزه با انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند و مقامات نیز باید با امضای یک بند صلح اقلیمی (cláusula de paz climática) متعهد شوند که از سازمان تجارت جهانی و سایر موافقت‌نامه‌های تجاری برای دور زدن سیاست‌های آب‌ و هوایی، چنان که در گذشته اتفاق افتاده است، استفاده نکنند.

انتظار می‌رود اعضای اتحادیه اروپا ساز و کار تنظیم مرز کربن (CBAM) را از اکتبر سال جاری میلادی (۲۰۲۳)، اجرایی کنند. این طرح، واردات صنعتی این اتحادیه را به وسیله دریافت مالیات مرتبط با میزان دی‌اکسید کربنی که برای تولید محصولات وارداتی منتشر شده، تحت استانداردهای زیست محیطی قرار می‌دهد. با این حال هنوز قطعیتی از تضمین این طرح وجود ندارد.

از آنجا که پیگیری تولید همه واردات تقریباً غیرممکن است، سیستم اندازه‌گیری گازهای گلخانه‌ای دقیقی وجود ندارد. آنچه کمیسیون اروپا پیشنهاد کرده، استفاده از ارقام میانگین ‌است که می‌تواند در نهایت به سود آلاینده‌ترین محصولات باشد. یکی دیگر از مواردی که موجب قطعی نبودن این طرح می‌شود این است که انتشار گازهای گلخانه‌ای در بازارهای جهانی با حذف معافیت صادرکنندگان اروپایی از پرداخت قیمت کربن تشویق می‌شود.