تحلیل چرایی رویدادهای این روزهای ایران؛ نگاهی به تجربه جوکرها و تشرینی های عراق

به گزارش نگاه نو، اینجاست که حتی یک اتفاق اجتماعی و فرهنگی در ایران بعنوان یک فرصت به منظور تغییر معادله و در نهایت با هدف اعتبار زدایی از توانمندی‌های های داخلی ،منطقه‌ای و جهانی ایران استفاده می شود.

می‌توان نتیجه گرفت بیشتر ناآرامی های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در ایران توسط همین سازمان ها برنامه ریزی و اجرا می شود یا در صورتی که یک مطالبه مردمی و یک موضوع داخلی باشد، بعنوان یک فرصت برای پردازش و تقویت جبهه مخالف در تمامی ابعاد آن به کار گرفته می شود.

اداره کنندگان اصلی این صحنه، رسانه‌های خارجی به ویژه فارسی زبان است که در سالهای اخیر به حجم آن نیز افزوده شده است تا آنجایی که عربستان سعودی نیز به حلقه تکمیلی رسانه‌های فارسی زبان برای تاثیرگذاری بیشتر و مدیریت افکار عمومی ایران روی آورد که عمده این رسانه‌ها در لندن مستقر هستند.

چنین رویکردی نه تنها درباره تحولات ایران بلکه پیش از این نیز درباره لبنان و عراق البته به طور همزمان درباره این دو کشور برنامه‌ریزی و اجرا شد.

زمانی که مطالبه اقتصادی مردم عراق و لبنان از مسیر اصلی خود منحرف شد و اراده و اختیار آن در اختیار سفارت انگلیس، آمریکا و امارات و دلار های عربستان قرار گرفت و آن را به سمت سلاح مقاومت و به نفع رژیم صهیونیستی تغییر داد.

بروز جنبش های جدیدی در عراق و لبنان به ویژه جنبش اعتراضی که به تشرین و جوکری ها معروف شد، توسط همین سازمان های اطلاعاتی و امنیتی اسرائیل و آمریکا پایه گذاری شد.

پروژه ایجاد ناامنی با بهره برداری از مطالبات اقتصادی و چالش های اجتماعی یکی از مهمترین پروژه هایی است که در سالهای گذشته توسط سازمان های امنیتی و اطلاعاتی درباره کشورهای منطقه به ویژه عراق لبنان و ایران برنامه‌ریزی شده است.

تفاوت این پروژه با دیگر سناریوهای غرب در این است که این پروژه از یک ماندگاری برخوردار است و قابلیت بهره برداری از آن در همه شرایط و زمان ها وجود دارد.

بنابراین آنچه این روزها در ایران رخ داد اگر یک مطالبه اجتماعی در آغاز قلمداد می شد اما تنها چند ساعت با گذشت این اعتراضات مشخص شد که موضوعی فراتر از فوت‌ مهسا امینی در میان است.