همه چیز درباره توقیف نفتکش های یونانی

به گزارش نگاه نو، حدود یک ماه پیش، دولت یونان بنا به خواست دولت ایالات متحده یک کشتی نفتکش ایرانی را که به دلیل طوفان در بندر این کشور پهلو گرفته بود توقیف و بلافاصله، محموله نقتی آن را توقیف و برای فروش به ایالات متحده فرستاد.

این کار با واکنش شدید وزارت امور خارجه کشورمان رو به رو شد و سفیر یونان در تهران و در عین حال سفیر سوییس به عنوان حافظ منافع آمریکا در تهران به وزارت امور خارجه احضار شدند. دزدی دریایی کشورهای اروپایی و آمریکایی برای اولین بار علیه ایران انجام نمی شد و پیش از این بارها سابقه توقیف بی دلیل اموال ایران در آبهای بین المللی و یا بنادر اروپایی را شاهد بوده ایم.

آخرین دفعه که چنین اقدامی با واکنش قاطع کشورمان رو به رو شد، توقیف کشتی ایرانی در تنگه جبل الطارق توسط نیروهای انگلیسی بود. ایران بلافاصله بعد از این اقدام، یک کشتی انگلیسی را توقیف کرد و بعد از این اقدام، کشتی و محموله نفتی اش توسط دولت انگلیس آزاد شد.

از این دست اقدامات در شرایطی صورت می گیرد که دولت آمریکا در پای میز مذاکره با ایران نتواند به اهافش دست پیدا کند.

در این مواقع، این کشور با افزایش فشارهای حداکثری علیه کشورمان و چراغ سبز دادن به حملات صهیونیستها به سایت های مهم نظامی و اتمی ایران و یا ترور فرماندهان نظامی و دانشمندان نشان می دهد که به دنبال فشار بر ایران جهت پذیرفتن خواسته های غربی در مذاکرات است.

با این حال این پروسه چند وقتی است که به برنامه ای تکراری، خسته کننده و نخ نما شده علیه کشورمان تبدیل شده است و ایران نیز نشان داده است که تاثیری از فشارهای آمریکا و متحدانش نمی پذیرد و به دفاع از منافع خود در سراسر جهان می پردازد.

این در شرایطی اسا که آمریکا و متحدانش در منطقه تلاش دارند خود را در توقیف کشتی ایرانی محق جلوه دهند، اما باید دانست این‌ آمریکایی ها و غربی ها بودند که راهزنی دریایی را شروع کردند و اقدام ایران یک واکنش طبیعی است.

توقیف اموال ایران در آبهای آزاد مخالف تمام قوانین بین المللی و به خصوص قوانین حمل و نقل و تجارت آزاد در دریاها است.

رسانه های خارجی با توجه به اینکه بحث ها راجع به ناتو و یا عضویت کشورهای منطقه در ناتو داغ است، تلاش دارند این هراس را در افکار عمومی ایجاد کنند که به دلیل اینکه یونان عضو ناتو است، این بار ایران اقدام خطرناکی انجام داده و می تواند احتمالا به رویارویی ایران و ناتو منجر شود و یا نیروهای ناتو تصمیم بگیرند که به دلیل این اقدام، با ایران وارد فاز نظامی رویارویی و مقابله شوند.

این مسئله در شرایطی است که زمانی که ایران کشتی انگلیسی را توقیف کرده بود نیز ، انگلستان عضو ناتو بود و این مسئله هیچ دلیلی برای آغاز جنگ ناتو علیه کشورمان نبوده است و به قوانین و حقوق بین المللی باز می گردد که در همان زمینه نیز مورد بررسی قرار گرفت.

ایران به دلیل موفعیت ژئوپلتیکی خود در دریای عمان و خلیج فارس، می تواند و باید هر اقدامی که علیه نفتکش های ایرانی انجام می شود را در همین منطقه پاسخ دهد تا دنیا بداند چنین اقداماتی نمی تواند باعث کوتاه آمدن تهران از خط قرمزهایش در مذاکرات هسته‌ای شود و فشارها بر ایران اصولا هیچ گاه منجر به پذیرش خواسته های غیر منطقی غرب نشده است.