اروپا در مسئله اسرائیل راه خود را از آمریکا جدا می‌کند؟

به گزارش نگاه نو به نقل از این روزنامه آمریکایی، مکرون با این استدلال که ارائه تسلیحات به اسرائیل با پافشاری کشورهای برای اعلام آتش بس، تناقض دارد، خواستار توقف ارسال سلاح به تل‌آویو شد. موضوعی که سبب خشم رهبران اسرائیل شده است.

پس از این اظهارات مکرون، بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل واکنشی سریع و کوبنده نشان داد و در بیانیه‌ای ویدئویی گفت: «در حالی که اسرائیل با نیروهای بربر می جنگد، همه کشورهای متمدن باید قاطعانه در کنار اسرائیل بایستند. اما رئیس جمهوری مکرون و برخی دیگر از رهبران غربی اکنون خواستار تحریم تسلیحاتی علیه اسرائیل هستند. شرم بر آنها.»

وی افزود: اجازه دهید این را به شما بگویم. اسرائیل بدون حمایت آنها پیروز خواهد شد، اما شرمندگی آنها تا مدت ها پس از پیروزی ادامه خواهد داشت. نیویورک تایمز یادآوری می کند: اما این نخستین بار نیست که مکرون چنین پیشنهادی را ارائه می کند. وی ماه گذشته نیز در مجمع عمومی سازمان ملل متحد خواستار توقف ارائه تسلیحات به اسرائیل شد و گفت که فشار برای برقراری آتش‌بس همزمان با تحویل تسلیحات تناقض دارد.

به نوشته این روزنامه، اما به نظر می رسد طرح دوباره این موضوع از سوی رئیس جمهوری فرانسه، به طور خاص خشم نتانیاهو را برانگیخته است. تحلیلگران در این زمینه اعلام کرده اند که از سخنان مکرون شگفت زده نشده اند، چراکه وی تلاش دارد توازنی در رویکرد خود در قبال جنگ در خاورمیانه و حمایت خود از حق دفاع اسرائیل ایجاد کند و ضمن درخواست برای ایجاد آتش بس، از حملات اسرائیل انتقاد نماید.

ناظران بر این باور هستند که اظهارات مکرون با سبک شخصی مکرون مطابقت دارد؛ سبکی که براساس آن وی قصد دارد آرمان سنتی فرانسه را برای تبدیل شدن به یک قدرت بین‌المللی مستقل حفظ کند. به عقیده تحلیلگران شهرت مکرون اساسا به دلیل همین سیاست خارجی جسورانه و گاه مخل است.

با این حال، تحلیلگران می گویند که سخنان رئیس جمهوری فرانسه در این خصوص چندان واضح نبود. دیوید خلفا کارشناس خاورمیانه و از اعضای اندیشکده فرانسوی «بنیاد ژان ژوره» معتقد است که زمان اظهار نظر مکرون درست پیش از یک سالگی حمله ۷ اکتبر (۱۵ مهرماه) ناخوشایند بود.
وی تشریح کرد: این سخنان کمکی به شنیدن صدای ما از سوی اسرائیلی‌ها نمی‌کند و یک علامت سوال حول وضوح دیپلماسی فرانسه در مورد اسرائیل ایجاد می کند. براساس گزارش موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم (یک موسسه مستقر در سوئد با تمرکز بر داده ها، تحلیل ها و فروش تسلیحات)، فرانسه را به ندرت می توان یک صادرکننده تسلیحات به اسرائیل بشمار آورد و تل آویو بیش از ۹۰ درصد محموله‌های تسلیحاتی خود را از آمریکا و آلمان دریافت می‌کند.

براساس داده های این بنیاد اروپایی، اظهارات مکرون درواقع نشانه نومیدی فزاینده آن از آمریکا بود. اما به عقیده تحلیلگران، فرانسه اهرم چندانی برای فشار بر آمریکا به منظور توقف ارائه تسیحات به تل‌آویو ندارد.

فرانسوا ایسبور تحلیلگر فرانسوی در حوزه دفاعی در واکنش به سخنان مکرون گفت: «رئیس جمهوری فرانسه نباید این سخنان را بر زبان می آورد، این باعث شد که وی ناکارآمد و ناسازگار به نظر برسد».

کریم امیل بیتار استاد مطالعات خاورمیانه در دانشگاه فرانسوی «سن ژوزف» در بیروت گفت: وقتی در سیاست خارجی، تلاش می‌کنید هر دو طرف را راضی نگهدارید، در نهایت هر دو طرف را از خود دور می کنید.

نویسنده یادآوری می کند: مکرون در یک سال گذشته از جنگ اسرائیل در غزه، بر حمایت خود از تل‌آوی تاکید کرده و به طور مداوم خواستار بازگرداندن اسرای در دست حماس شده است. وی روز دوشنبه و در سالگرد حمله ۷ اکتبر، در پاریس با خانواده‌های دو اسیر فرانسوی باقی‌مانده و همچنین خانواده‌های قربانیان فرانسوی حملات ۷ اکتبر دیدار کرد.

نخست وزیر فرانسه نیز روز دوشنبه در مراسم بزرگداشتی در پاریس که از سوی گروهی از سازمان های یهودیان این کشور سازماندهی شده بود، شرکت کرد و قول داد دولتش تمام تلاش خود را برای حفاظت از جامعه یهودیان انجام دهد. اما ذکر نام مکرون باعث تشویق و تمسخر برخی از حضار شد.

نیویورک تایمز در بخش دیگری از این مطلب آورده است: فرانسه پیوندهای عمیق تاریخی، فرهنگی و عاطفی با لبنان دارد. مکرون نیز سرمایه سیاسی زیادی را در این منطقه تحت الحمایه سابق فرانسه هزینه کرده و پس از انفجار سهمگین بندر بیروت سال ۲۰۲۰، از این شهر بازدید و تلاش کرد تا تغییراتی را در نظام سیاسی این کشور اعمال کند.

به باور ریم ممتاز کارشناس سیاست خارجی فرانسه از اعضای «بنیاد صلح کارنگی»، «لبنان جایی است که فرانسه همچنان می‌تواند مانند یک ابرقدرت رفتار کند، حتی اگر دیگر ابرقدرت نباشد».

وی خاطرنشان کرد: مکرون متوهم نیست و می‌داند که سخنانش تاثیری بر حمایت نظامی دولت آمریکا از اسرائیل نخواهد داشت. اما او با اینکار یک پیام روشن به بقیه جهان می فرستد که فرانسه و شاید اروپایی ها موضع متفاوتی با آمریکا دارند.