چرا عراق، نخستین مقصد سفر خارجی پزشکیان بود؟/نکات مهم سفر رییس جمهور 

به گزارش نگاه نو، زمانی که از پزشکیان درباره اهداف سفر به عراق پرسیده شد، برخی رسانه‌ها به گونه‌ای وانمود کردند که گویا تنها انگیزه و هدف وی از سفر به عراق، زیارت عتبات عالیات و به ویژه مرقد مطهر امام علی علیه السلام در نجف اشرف است که البته اگر هم همین انگیزه را به تنهایی بپذیریم در بردارنده نکات بسیار مهم و پیام‌های زیادی است.

اما واقعیت چیز دیگری است. آقای رئیس جمهور به عراق رفت چون به فرصت‌های پیش رو و گسترش روابط با عراق و نیز استفاده از بازار اقتصادی و همکاری های سیاسی کشورهای همسایه و عراق آگاه است.

عراق امروز عمق عربی و اسلامی امت اسلامی را تشکیل می‌دهد که در تحولات بعد از هفتم اکتبر در تمامی جریان‌های سیاسی دارای مواضع قدرتمند و مستحکمی علیه اسرائیل بوده است.

عراق به دلیل ماهیت عربی و اسلامی آن هم به ایران نزدیک است و با آن اشتراکات بسیار زیادی دارد و هم آنکه با محیط پیرامونی عرب دارای ارتباطات قومیتی و عربی است بنابراین می‌تواند نقش بسیار مهم و تاثیرگذاری در معادلات و تحولات منطقه جهان و اختلافات بین ایران و محیط عربی داشته باشد.

پزشکیان اولین رئیس جمهوری است که در سفر به عراق همچنین به بصره و اقلیم کردستان سفر می‌کند.

هم بصره و هم اقلیم کردستان از نظر اقتصادی و نیز اشتراکات قومیتی و مذهبی دارای اهمیت بسیار زیادی است و این نکته در سفر پزشکیان به خوبی دیده شد.

او تلاش دارد تا بین روابط با دولت مرکزی بغداد و همچنین اقلیم کردستان عراق یک توازن مناسب ایجاد کند و از طرفی با این اقدام به وحدت و همگرایی سیاسی بین دولت مرکزی و مقام‌های اقلیم کردستان کمک کند.

او حتی در سفر به اقلیم کردستان میان حزب دموکرات به رهبری مسعود بارزانی و اتحادیه میهنی به رهبری بافل طالبانی تفاوتی قائل نشد و به هر دو منطقه سفر کرد و با مقام‌های هر دو حزب که دارای اختلافاتی هستند، دیدار کرد.

رئیس جمهور اسلامی ایران همچنین به جز نخست وزیر عراق با تمامی سران هماهنگی شیعی دیدار و گفتگو کرد، به ویژه اینکه در ماه‌های گذشته احساس می‌شود میان محمد شیاع السودانی و برخی رهبران چارچوب هماهنگی شیعی اختلافاتی وجود دارد.

حتی منابع عراقی در این باره نوشتند که حضور رئیس جمهور ایران در بین سران هماهنگی شیعی توانست اختلافات برخی سران با نخست وزیر عراق را کاهش دهد.

این سفر در حالی انجام شد که برخی از مخالفان در گروه‌های سیاسی داخل و نیز خارج نشین انتظار داشتند که دستکم نخستین سفر خارجی پزشکیان یک کشور اروپایی یا سفر به نیویورک باشد.

البته آمریکایی‌ها نیز قبل از سفر رئیس جمهور به عراق تلاش کردند تا از این سفر اعتبار زدایی کنند یا اهمیت آن را تقلیل دهند.

به هر حال این سفر نشان داد که نه تنها سیاست تهران بر اساس تغییر رؤسای جمهور در قبال رویکرد منطقه‌ای و گفتمان مقاومتی آن تغییر نمی‌کند بلکه حتی پیش بینی رویکرد دولت‌های نزدیک به اصلاح طلبان درباره روابط با کشورهای همسایه و منطقه نیز می‌تواند با پیشینیان متفاوت باشد.