آیا آمریکا و اسرائیل از روسیه به خاطر مواضعش در قبال جنگ غزه انتقام گرفتند؟

در حادثه ای هولناک که توجه جامعه جهانی را به خود جلب کرد، داعش مسئولیت حمله ویرانگر به کنسرت روز جمعه در مسکو را بر عهده گرفت، حمله ای که بیش از ۱۴۰ کشته برجای گذاشت.

به گزارش نگاه نو، برجسته ترین گزاره ای که از این حادثه می توان فهمید زمان بندی مشکوک آن است که به نظر می رسد مجازاتی است برای مسکو به دلیل مواضعش در رد جنگ و نسل کشی در غزه که اسرائیل شش ماه است به راه انداخته است.

این حمله در آستانه استفاده روسیه و چین از حق وتو برای جلوگیری از تصویب پیش‌نویس قطعنامه آمریکا در شورای امنیت صورت گرفت که می‌توانست کنترل اسرائیل بر غزه را گسترش دهد و از آن در برابر مسئولیت‌های جنایات محافظت کند.

در پی اقدام تروریستی هولناکی که در حومه مسکو رخ داد، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه به صراحت این رویداد را به موضع روسیه در قبال مسئله فلسطین و محکومیت جنگ نسل کشی علیه فلسطینیان در غزه مرتبط دانست. وی در واکنش نخست خود گفت: ما از وتوی قطعنامه شورای امنیت و حمایت از مردم غزه پشیمان نیستیم، حتی اگر به ما حمله کنید.

این حادثه همچنین بحث‌هایی را در رسانه‌های اجتماعی برانگیخت، زیرا فعالان به سرعت تهدیدهای قبلی مقامات اسرائیلی علیه روسیه را یادآوری کردند و به اشتراک گذاشتند.

این تهدیدات در پاسخ به حمایت دیپلماتیک و تلاش های مداوم روسیه در شورای امنیت برای صدور قطعنامه ای مبنی بر آتش بس و همچنین تلاش های روسیه برای دستیابی به آشتی ملی بین جناح های فلسطینی صورت گرفت.

یکی از مهمترین تهدیدها، مصاحبه قبلی امیر ویتمن، یکی از اعضای حزب لیکود اسرائیل بود که صراحتاً هشدار داد که روسیه برای رابطه خود با موضوع فلسطین “بهای سنگینی خواهد پرداخت”.

زمان و محتوای تهدیدات ویتمر پیوندهای اجتناب ناپذیری را بین این تهدیدها و حمله تروریستی متعاقب آن در مسکو ایجاد کرد و به شبکه پیچیده ای از روابط بین المللی و پیامدهای سیاسی دامن زد.

از سوی دیگر، این حمله تروریستی غم انگیز، نه تنها به دلیل خسارات جانی هولناک آن، بلکه به دلیل شبکه پیچیده روابط بین المللی که ممکن است برخی کشورها در اجرای آن دست داشته باشند، پرسش ها و گمانه زنی های بسیاری را برانگیخت.

این پرسش‌ها با زمان حمله و تنش‌های دیپلماتیک پیش از آن برجسته‌تر شدند. این حمله اندکی پس از پیروزی گسترده رئیس جمهور ولادیمیر پوتین در انتخابات رخ داد، دوره ای که معمولاً به جای قرار گرفتن در معرض چنین اعمال تکان دهنده خشونت آمیزی با تحکیم ملی همراه است.

این پس زمینه، همراه با هشدارهای صریح قبلی سفارتخانه های آمریکا و انگلیس در مورد تهدیدات امنیتی احتمالی در روسیه، این فرضیه را که ایالات متحده و بریتانیا پشت آن حمله ایستاده اند، بسیار تقویت می کند.

به نظر می رسد این حمله تروریستی در چارچوب حمایت از اسرائیل و مجازات روسیه به دلیل موضعش در حمایت از آرمان فلسطین صورت می گیرد.

آنچه بر این توطئه می افزاید این است که بیانیه های آمریکایی منتشر شده در پی این حمله توجه خاصی را به خود جلب کرده است. این اظهارات پس از اخطار خاصی از سفارت ایالات متحده ۴۸ ساعت قبل از حمله ظاهر شد که نشان دهنده سطح آگاهی قبلی از تهدیدات احتمالی است.

انتساب این حمله به داعش، یک سازمان تروریستی که به دلیل ارتباط با آمریکا و اروپا شناخته شده و تحت دستور آنها عمل می کند، گزارش روشن تری از جزئیات این حادثه تروریستی ارائه می دهد.

حمله تروریستی اخیر به مسکو به وضوح بر تعامل مداوم و پیچیده بین روابط بین‌الملل، امنیت داخلی و چشم‌انداز وسیع‌تر ژئوپلیتیکی تأکید می‌کند. توضیح این حادثه و تعیین اینکه چه کسی پشت آن بوده است جز با مطالعه موضع صریح روسیه در مورد جنگ و نسل کشی اسرائیل در غزه و روابط واشنگتن با داعش و دیگر سازمان های تروریستی ممکن نیست.

زمان وقوع این حمله که در پی وتوی روسیه و چین به پیش نویس قطعنامه آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل رخ داد، نشان می دهد که این حمله (با حمایت آمریکا و انگلیس) جنبه تنبیهی با هدف مجازات مسکو داشته است.

این حادثه همچنین بحث هایی را در مورد نقش کشورهای غربی در استفاده از گروه های تروریستی به عنوان ابزار ژئوپلیتیکی شعله ور کرد که گواه آن تهدیدات مقامات اسرائیلی علیه روسیه و حقایق مربوط به دخالت کشورهای غربی در سوء استفاده از چنین حملاتی برای تأثیرگذاری بر موقعیت بین المللی روسیه است.

دکتر محمد علی صنوبری

مدیر مرکز مطالعات استراتژیک نگاه نو