پیامدهای گسترده انتخابات ریاست‌ جمهوری روسیه برای ژئوپلیتیک جهانی

به گزارش نگاه نو، محمدعلی صنوبری در یادداشتی که آن را در اختیار ایسنا قرار داد، به بررسی برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در روسیه پرداخت و نوشت: در حالی که روسیه برای انتخابات ریاست جمهوری آماده می‌شود، جامعه بین‌المللی با آگاهی از پیامدهای گسترده‌تر انتخاب مجدد احتمالی پوتین، با علاقه شدید به تماشای آن می‌نشیند. نتایج پیش‌بینی‌شده نشان‌دهنده تداوم سیاست خارجی قاطعانه روسیه و موضع قاطع آن در برابر فشار غرب است.

متن یادداشت مدیر مرکز مطالعات استراتژیک و آینده پژوهی نگاه نو بدین شرح است:

انتخابات روسیه: ادامه میراث موفق پوتین

در صفحه شطرنج گسترده سیاست جهانی، موقعیت استراتژیک روسیه تحت هدایت رئیس‌جمهور ولادیمیر پوتین، به عنوان یک عنصر کلیدی در مقابله با نفوذ رو به گسترش قدرت‌های غربی ظاهر شده است. این امر به ویژه در واکنش به اقدامات کشورهای آمریکایی و اروپایی، به ویژه فرانسه و لهستان که آشکارا قصد خود را برای تقویت موقعیت نظامی رو به زوال اوکراین با استقرار نیروهای ناتو در منطقه ابراز کرده اند، مشهود است.

کرملین چنین اقداماتی را توهین مستقیم به حاکمیت و حوزه نفوذ روسیه می‌داند. علاوه بر این، جنگ نسل کشی اسرائیل در غزه و حمایت بی قید و شرط غرب از این جنایات باعث تقویت ایده همسویی اسرائیل با بلوک غرب در اذهان مردم و دولت روسیه شد. این تصور با کمک های نظامی، لجستیکی و مالی قابل توجهی که اسرائیل به اوکراین ارائه کرده است، تقویت می‌شود و شبکه پیچیده اتحادها و نیاز فوری به رهبری منسجم در روسیه برای تدوین استراتژی سیاست خارجی متعادل در خاورمیانه و اروپای شرقی را برجسته می‌کند.

وحدت علیه غرب: داستانی از انتخابات و همبستگی

اجماع مردم روسیه در مورد نیاز به پاسخی منسجم و قوی به تهدیدات غرب واضح است. این آگاهی جمعی منعکس کننده شناخت تهدیدات ژئوپلیتیکی در حال ظهور برای روسیه و اذعان به ضرورت حفظ میراث موفق پوتین است. مشخصه ریاست جمهوری پوتین تلاش برای تقویت موقعیت جهانی روسیه در برابر جاه طلبی های غرب بود. سال‌های گذشته تحت رهبری پوتین نه تنها شاهد موضع منعطف و موفق روسیه در برابر تحریم‌ها و انزوای دیپلماتیک بود، بلکه شاهد گسترش استراتژیک نفوذ آن نیز بودیم.

در پس زمینه این پیچیدگی‌های سیاسی و صف‌بندی‌های نظامی، اهمیت انتخابات قریب‌الوقوع ریاست جمهوری روسیه پررنگ‌تر می‌شود. انتظار می‌رود با مشارکت پیش‌بینی شده ۷۱ درصدی رای دهندگان، این انتخابات نشان دهنده اعتماد رای دهندگان روسیه به رهبری آنها باشد.

ولادیمیر پوتین در کنار نامزدهای حزب کمونیست، حزب خلق جدید و حزب لیبرال دموکراسی نماینده طیف احزاب سیاسی در روسیه هستند. مرکز تحقیقات افکار عمومی روسیه پیروزی پوتین را با ۸۲ درصد آرا پیش‌بینی می‌کند که بازتابی از تمایل رای دهندگان برای تداوم و ثبات در زمان های پرآشوب است. این پیروزی پیش‌بینی‌شده صرفاً یک رویداد رویه‌ای نیست، بلکه تأییدی قوی از سوی رأی‌دهندگان روسیه از یک موضع متحد علیه مداخلات غربی است. همچنین حضور ۲۰۰ ناظر بین‌المللی بر تعهد کرملین به شفافیت، با هدف مشروعیت بخشیدن به نتایج انتخابات در میان نظارت غرب تأکید می‌کند.

تلاقی اولویت های استراتژیک روسیه و پویایی انتخاباتی، روایتی روشن از یک ملت در یک چهارراه بحرانی را ترسیم می‌کند. در حالی که روسیه برای انتخابات ریاست جمهوری آماده می شود، جامعه بین المللی با آگاهی از پیامدهای گسترده تر انتخاب مجدد احتمالی پوتین، با علاقه شدید به تماشای آن می‌نشیند. نتایج پیش‌بینی‌شده نشان‌دهنده تداوم سیاست خارجی قاطعانه روسیه و موضع قاطع آن در برابر فشار غرب است.

افول یا فروپاشی شراکت با اسرائیل؟

حمایت لجستیکی، نظامی و مالی که اسرائیل از نیروهای نئونازی اوکراینی در بحبوحه درگیری با روسیه ارائه کرده است، به عنوان یک نقطه اختلاف مهم برای کرملین است. این حمایت به عنوان یک همسویی آشکار با منافع غرب، به ویژه منافع ایالات متحده، تلقی می شود که در واقع اسرائیل را در بلوک غرب قرار می دهد.

اسرائیل اوکراین را به سیستم هشدار اولیه موشکی مجهز کرده است که برای هشدار دادن به اوکراینی‌ها در مورد موشک‌های وارده روسیه طراحی شده است. این سامانه با شبکه‌های رادار نظامی و پدافند هوایی اوکراین ادغام شده و هشدارهای سریعتر و دقیق‌تری را ممکن می سازد. علاوه بر این، اسرائیل کمک‌های قابل توجهی در حوزه پهپادها و دفاع سایبری برای مقابله با حملات روسیه کرده است. همچنین از نیروهای نظامی اوکراین پشتیبانی لجستیکی به ویژه در عملیات اطلاعاتی، شناسایی اهداف و خنثی کردن حملات نظامی روسیه ارائه کرده است.

این اقدامات اسرائیل باعث شده است تا روسیه در نقش و نفوذ اسرائیل در خاورمیانه تجدید نظر کند و اقداماتی را برای تضعیف احتمالی آن در نظر بگیرد. احساسات کنونی در روسیه نتانیاهو و زلنسکی را دو روی یک سکه می‌دانند که هر دو در ارتکاب جنایت، تداوم جنگ و اقدام علیه منافع روسیه مشارکت دارند.

دخالت مثبت روسیه در جنگ در غزه از طریق ایفای نقش میانجی و انتقاد از سیاست ایالات متحده، نشان دهنده تلاش این کشور برای خنثی کردن نفوذ غرب و تاکید مجدد بر منافع استراتژیک خود در منطقه است.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، عملیات نظامی اسرائیل در غزه را محکوم کرد و آن را نقض قوانین بین المللی دانست. لاوروف همچنین هشدار داده است که ویرانی غزه و جابجایی جمعیت آن منجر به یک فاجعه طولانی مدت خواهد شد. علاوه بر این، روسیه صراحتا از ایالات متحده به دلیل ممانعت از طرح‌های آتش‌بس بین‌المللی در شورای امنیت انتقاد کرده است.

به سمت کاهش نفوذ مخرب آمریکا در خاورمیانه

روسیه با هدف تقویت همکاری در تجارت خارجی، نفت و گاز و موقعیت استراتژیک خود به عنوان موازنه‌ای برای نفوذ آمریکا در منطقه، به طرز ماهرانه‌ای حضور چشمگیری در خاورمیانه ایجاد کرده است. پیش‌بینی می‌شود دوره ریاست‌جمهوری آتی این روندها را بیشتر کند و پیامدهای مهمی برای ژئوپلیتیک منطقه‌ای و جهانی داشته باشد.

روسیه در تقویت روابط تجاری خود با کشورهای خاورمیانه از جمله ایران و کشورهای خلیج فارس فعال بوده است. اساس این روابط اغلب بر همکاری انرژی استوار است، زیرا انرژی به عنوان یک ستون مهم در تعامل روسیه در خاورمیانه تلقی می شود. با توجه به ثروت منطقه در نفت و گاز، روسیه کاری را آغاز کرده است که دیپلماسی انرژی نامیده می‌شود. این رویکرد از منابع عظیم انرژی و تخصص بخش خود برای ایجاد اتحاد، امنیت معاملات اقتصادی، تقویت جایگاه ژئوپلیتیک خود و گسترش بازارها و مشارکت در خاورمیانه استفاده می کند.

یکی از جنبه های اصلی سیاست خارجی روسیه در دهه گذشته، تلاش های این کشور برای مقابله با نفوذ آمریکا در سطح جهانی، به ویژه در خاورمیانه بوده است. این استراتژی شامل ابتکارات دیپلماتیک، حمایت نظامی از متحدان و توافقات اقتصادی است. نقش مخرب ایالات متحده در خاورمیانه، قدرت‌های منطقه‌ای مهمی از جمله عربستان سعودی، امارات، قطر، اردن و مصر را بر آن داشته است که از حضور بیشتر روسیه حمایت کنند و آن را بر دخالت استثمارگرانه آمریکا ترجیح دهند.

در پایان، انتخابات ریاست جمهوری آینده روسیه فقط یک موضوع داخلی نیست، بلکه یک رویداد محوری با پیامدهای گسترده برای ژئوپلیتیک جهانی محسوب می‌شود. پیروزی بالقوه پوتین نشان‌دهنده ادامه سیاست خارجی قاطعانه روسیه است که بر پویایی‌های مختلف ژئوپلیتیکی از روابط اسرائیل و غزه تا درگیری در اوکراین و تغییر شکل چشم‌انداز ژئوپلیتیکی در خاورمیانه تأثیر می‌گذارد.