اسرائیل پس از ۷ اکتبر چگونه خواهد بود؟

به گزارش نگاه نو، رسانه فارن افرز در مقاله ای به تحلیل وضعیت تل آویو پس از عملیات ۷ اکتبر پرداخت و نوشت: جنگ در غزه، احتمالا گرایش راستگرایانه در این کشور را تقویت خواهد کرد.

۶. این اعداد، آشکارا با افزایش حمایتی که اکثر رهبران، معمولاً در هنگام حمله یا جنگ از سوی مردم دریافت می کنند، متفاوت است. به عنوان مثال، آمریکایی‌ها پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، با رئیس‌جمهور این کشور یعنی، جورج بوش، همراه شدند و نرخ محبوبیت رهبران ایالات متحده، در دوره جنگ خلیج فارس (۱۹۹۰-۱۹۹۱) و نیز جنگ عراق ( در سال ۲۰۰۳)، افزایشی چند رقمی داشت.

به همین ترتیب، پس از حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، حمایت مردمی از رئیس‌جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، به طور قابل توجهی افزایش یافت.

۷. البته برای اسرائیلی‌ها، مخالفت با رهبرانِ زمان جنگ، پدیده تازه ای نیست. رأی‌دهندگان اسراییلی اغلب پس از شروع یک جنگ، به کابینه خود روی ترش نشان می دهند صرفنظر از جهت‌گیری سیاسی احزاب داخل کابینه. در سال ۱۹۷۳، نخست‌وزیر گلدا مایر به خاطر عدم پیش‌بینی حمله مصر که با آغاز جنگ یوم کیپور اتفاق افتاد، مورد سرزنش قرار گرفت و در نهایت از مقام خود استعفا داد.

انتفاضه دوم، قیام فلسطینی‌ها که در سال ۲۰۰۰ آغاز شد، منجر به فروپاشی کابینه نخست‌وزیر ایهود باراک شد و او در سال ۲۰۰۱ با اختلاف ۲۵ درصدی در مقابل آریل شارون شکست خورد.

۸. یک نمونه دیگر، جنگ ۲۰۰۶ علیه حزب‌الله بود. تا اواخر ماه اوت همان سال، ۶۳ درصد از اسرائیلی‌ها احساس کردند که نخست‌وزیر ایهود اولمرت نتوانسته جنگ را به‌درستی مدیریت کند و باید استعفا دهد.

تا اوایل سال ۲۰۰۷، اولمرت همچنین در معرض تحقیقات فساد قرار گرفته بود و بیش از سه چهارم اسرائیلی‌ها از عملکرد اجرایی او ناراضی بودند، همچون بخشی از مردم که در حال حاضر خواستار کناره گیری نتانیاهو هستند.

۹. بر اساس این الگوی ثابت شده، به نظر می‌رسد که نتانیاهو هم سرنوشت مشابهی را تجربه خواهد کرد. قبل از حملات حماس، کابینه راست افراطی او که در دسامبر ۲۰۲۲ تشکیل شد، به‌ طور گسترده ای هدف انتقاد قرار داشت.

بسیاری از اسرائیلی‌ها طی سال گذشته به خیابان‌ها آمدند تا اعتراض خود را به طرح بازسازی دستگاه قضائی اعلام کنند، تظاهراتی که به یکی از بزرگترین اعتراضات تاریخ اسرائیل تبدیل شد: تا هفتم اکتبر ۲۰۲۳، این اعتراضات چهل هفته‌ پیاپی ادامه داشت.

در ماه آوریل، تنها ۳۷ درصد از اسرائیلی‌ها، نخست‌وزیر کنونی را حمایت می کردند؛ بعد از حمله حماس، این حمایت به ۲۶ درصد کاهش یافته است. تا میانه نوامبر، دو برابر این تعداد یعنی ۵۲ درصد مردم اسراییل از بنی گانتز (راست میانه)، وزیر جنگ سابق، که رقیب اصلی نتانیاهو است و اکنون هم در کابینه اضطراری جنگی حضور دارد، حمایت کردند.

۱۰. علاوه بر این، نتانیاهو همچنین به خاطر اتهامات فساد تحت پیگیرد قرار گرفته است. با پرونده ‌های فسادی که علیه او جریان دارد، همچنین شکست‌های امنیتی در دوره حکومتش و نیز با جنگ کنونی، برای او سخت – حتی ناممکن – خواهد بود که در مقامش باقی بماند. اما سوال بزرگ‌تر این است: آیا رفتن او منجر به تغییر اساسی در جهت گیری سیاست یا سیاست خارجی اسرائیل می‌شود؟

۱۱. بارها و بارها، در زمان جنگ یا خشونت شدید، اسرائیلی‌ها به راست چرخش کرده‌اند. زمانی که اسرائیل در سال ۱۹۷۷ حزب لیکود را انتخاب کرد، دوران حاکمیت کابینه حزب کار که پس از جنگ ۱۹۷۳ شروع شده بود، به پایان رسید.

در واقع، این پیروزی لیکود، اصولا معلول شورشی طولانی علیه ائتلاف حزب کار بود، اما موجب مشروعیت یافتن ایدئولوژی های افراطی مذهبی به عنوان یک نیروی چشمگیر در اسراییل شد. به این ترتیب فاز دوم تاریخ سیاسی اسراییل آغاز شد، دورانی که عمدتا تحت حاکمیت کابینه های مذهبی راست‌گرا بود.

ادامه دارد…