چرا عراق و چرا سودانی؟

رهبر معظم انقلاب اسلامی روز دو‌شنبه گذشته در دیدار محمد شیاع السودانی نخست‌وزیر عراق و هیات همراه، با قدردانی از مواضع خوب و قوی دولت و ملت عراق در حمایت از مردم غزه، بر لزوم افزایش فشارهای سیاسی دنیای اسلام به آمریکا و رژیم صهیونیستی برای توقف کشتار مردم غزه تاکید کردند و گفتند: کشور عراق به عنوان یک کشور مهم در منطقه، می‌تواند در این زمینه نقش ویژه‌ای داشته باشد و یک خط جدید را در دنیای عرب و جهان اسلام به‌ وجود بیاورد.

نکته مهمی که در این دیدار، رهبری بر آن تاکید داشتند، ایجاد خط جدیدی در دنیای عرب و جهان اسلام در کنار نقش ویژه عراق در فرایند سیاسی و رویدادهای منطقه ای بویژه پرونده فلسطین و تحولات کنونی غزه است.

درک این نکته مهم است که عراق بعد از ۲۰۰۳ و سرنگونی صدام، با پشت سرنهادن مرحله های دشوار و اختلافات سیاسی که هموراه مانع از استقرار سیاسی در داخل می شد، اکنون توانسته است به یک ثبات سیاسی نسبی دست یابد. هرچند متغیرهای زیادی می تواند این آرامش را برهم بزند اما بنظر می رسد، شرایط متفاوت تر و با ثبات تر از دولتهای گذشته است.

حفظ تقویت روابط با تهران، ایستادگی در برابر فشارهای واشنگتن و در عین حفظ استقرار و ثبات سیاسی و لحاظ کردن مشارکت جریانهای سیاسی عراق با تمامی سلیقه ها، از رویکرد دولت جدید عراق است.

با این دستاورد یعنی استقرار و ثبات سیاسی در داخل و دور شدن از اختلافات و اردوکشی خیابانی برخی از جریانهای سیاسی، دولت بغداد اکنون توانسته است به محیط پیرامونی خود وارد شود و در نقش میانجی تحولات منطقه ای نیز ظاهر شود.

واقعیت این است که عراق تنها دولت عربی شیعی است که می تواند به عنوان عمق عربی و اسلامی موضوع فلطین نقش مهمی را ایفا کند.

از اینرو، گردش تهران به سمت عراق و به طور خاص محمد شیاع السودانی با این هدف صورت می گیرد که السودانی در میان شرکای منطقه ای و بین المللی خود اعتبار ویژه ای دارد که می توان از آن برای جلوگیری از ورود در جنگی گسترده استفاده کرد.

السودانی مصداق بارزی از جمع اضداد است، زیرا او به صراحت لهجه معروف است و آنچه در رسانه ها می گوید، عین همان را در جلسات بیان می کند.

وی قابل اعتماد است و در راستای تحقق هدفش که آتش بس در غزه و همچنین اطمینان از رسیدن کمک ها به فلسطینیان است ، زیر پوستی گام بر می دارد و ممکن است به زودی راهی پایتخت های کشورهای عربی شود.

تهران بر این باوراست که السودانی این توانایی را دارد که خط سیاسی متفاوتی را با رویکردی نرم و منعطف ایجاد کند (تعبیر رهبری از این رویکرد ، خط جدید در جهان عرب و جهان اسلام بود.)

اما در مورد آمریکایی‌ها ، آنها معتقدند که السودانی توانایی ایجاد حالت توازن را دارد، او فردی بسیار رک و صریح اللهجه است که علناً با تجاوز به غزه مخالفت می‌کند و قدرت‌های بزرگ را مسئول رخدادهای کنونی می‌داند .وی مخالف گسترش جنگ و کشیده شدن پیامدهای آن به عراق است.

این در حالی است که عراق در حرکت خود بر پر رنگ کردن نقش عراق و انتقال پرونده روابط خارجی خود به سطحی دیگر تاکید دارد .